هدف از ويبره بتن چيست

براي درك درست بايد در نظر داشت كه در جريان ويبره كردن بتن چه اتفاقي رخ مي دهد. در ويبره زدن بتن، هدف اصلي حذف هواي محبوس در بتن است تا اينكه در يك مخلوط، بافت فشرده اي تشكيل شود. لذا تعريف فيزيكي آن عبارت است از : « كار انجام شده براي از بين بردن اصطكاك بين ذرات داخل بتن و به علاوه از بين بردن اصطكاك بين بتن و سطح قالب و سطح ميلگردها ».

بتن ويبره شده تقريبا حالت مايع به خود گرفته و باعث مي شود اصطكاك داخلي ذرات سنگي كاهش يافته و در نتيجه درصد تراكم افزايش يافته و بتن توپري به دست آيد و مقاومت آن نيز افزايش يابد. در عمل زماني تراكم حاصل مي شود كه حباب هاي هوا در سطح بتن مشاهده شود. هواي بين دانه هاي درشت و ريز سنگدانه ها به سطح بتن مي آيد و به صورت كف هاي ريز روي بتن را مي گيرد كه اصطلاحا آن را شيره بتن مي گويند.

بر طبق مبحث نهم مقررات ملي ساختمان “ويبراتور در داخل بتن بايد به طور منظم و فوال مشخص به نحوي در بتن فرو برده شود كه دو قسمت لرزانيده شده با هم همپوشاني داشته باشد. قسمتي از ويبره بايد در لايه زيرين كه هنوز حالت خميري دارد ، فرو برده شود.

در حين ويبره زدن بتن وبراتور بايد حتي الامكان به صورت قائم وارد بتن شود و به آرامي بيرون كشيده شود تا حباب هواي داخل بتن باقي نماند. در كارهاي كوچك و محدود و مخلوط هاي خميري و روان مي توان با اجازه دستگاه نظارت از ميله فولادي با وسيله مشابه براي تراكم بتن استفاده نمود. ميله بايد به اندازه كافي وارد بتن شود تا بتواند به راحتي به انتهاي قالب يا انتهاي لايه مربوط به همان مرحله بتن ريزي برسد. ضخامت ميله بايد چنان انتخاب شود كه به راحتي از بين ميلگردها عبور كند.

تمام آيين نامه تاكيد دارند كه ويبراتور بايد تا حد امكان به صورت قائم وارد بتن گردد و به آرامي بيرون كشيده شود. شلنگ ويبراتور نبايد به قالب و يا ميلگردها تكيه كند زيرا موجب تغيير محل قالب و يا موجب ايجاد فضاي خالي در اطراف ميلگردها مي گردد. شكل زير عمليات اجرايي كامل شدن تراكم بتن را نشان مي دهد. از ظاهر سطحي بتن بايد قضاوت نمود كه بتن نبايد كرمو باشد و نبايد مقادير زياده شيره بتن در سطح آن نمايان گردد. در واقع زمان تراكم بتن زمان مشخص و معيني ندارد و به عوامل زير بستگي دارد.

روش درست: وارد كردن سر ويبراتور به درون بتن به صورت عمودي به فاصله منظم و چند سانتي متر به درون لايه قبلي كه هنوز سخت نشده است.

روش نادرست: وارد كردن سر ويبراتور به درون بتن تحت زواياي گوناگون و به صورت تصادفي و نامنظم و عدم عمق كافي براي فرو رفتن در لايه قبلي كه موجب به وجود آمدن عدم يكپارچگي دو لايه مي شود.

افزودني بتن بهترين راه حل براي آب بندي بتن، رواني بتن و ديگر تغييرات مشخصات بتن است

• اسلامپ بتن ، قدرت لرزاننده و ماهيت مقطع مورد تراكم
• شكل و فرم قالب : مدت زمان بايد به نحوي باشد كه بتن بتواند تمام گوشه ها و زواياي قالب را پر كند.
• مشاهدات سطح بتن: در عمل، بالافاصله پس از مشاهده متوقف شدن حباب هاي بزرگ هوا روسط سطح بتن و يا ظاهر شدن غشاي درخشان روي سطح بتن و يا تراز شدن سطح فوقاني بتن و فرو رفتن كامل سنگدانه هاي درشت در بتن پايان زمان ويبره است.
• ويبره زياد بتن موجب مي شود كه سنگدانه هاي درشت به سمت پايين حركت كرده و دوغاب سيمان و ريزدانه به طرف بالا حركت كنند.

مقاومت فشاري بتن اساسا ارتباط معكوس با درصد منافذ بتن دارد. در حقيقت منافذ داخل بتن عمدتا به صورت يكي از موارد زير در بتن ظاهر مي گردد.

• به صورت عباب هاي هوا محبوس شده در بتن: اين حباب هاي هوا كه معرف هواي اتفاقي بتن مي باشند (منافذ بين مصالح دانه اي غير متراكم) به وسيله دانه بندي ريزترين ذرات مخلوط بتن و تراكم بتن كنترل مي گردد.
• در اثر فضاي خالي باقي مانده پس از خارج شدن آب اضافي بتن: حجم اين منافذ عدمتا به نسبت آب به سيمان مخلوط بستگي دارد.
• فضاي خالي توام ناشي از آب و هواي باقيمانده در زير ذرات درشت سنگدانه ها و يا در زير ميلگرده

بنابراين براي هر روش تراكم ، مي توان يك مقدار آب بهينه را مشخص نمود. كه به ازان آن ، مجموع حجم حباب هاي هوا و فضاي اشغال شده به وسيله آب كمترين مقدار ممكن را تشكيل دهد. در اين حالت بيشترين نسبت چگالي بتن براي آن حالت خاص به دست خواهد آمد.

حباب هاي هوا (مورد 1) كه معرف هواي اتفاقي بتن مي باشند (منافذ بين مصالح دانه اي غير متراكم) به وسيله دانه بندي ريزترين ذرات مخلوط بتن و تراكم بتن كنترل مي گردد. استفاده به جا از فوق روان كننده هاي بتن نيز مي تواند نتايح بسيار مناسبي را جهت روان بتن و ويبره آسان بتن را حاصل كننده كه محصول داريس سوپر پلاست CSP